Alva woont alleen op een klein eiland en verzamelt er de herinneringen van de mensen uit de stad.  In de verte kan ze de huizen zien, maar ze is er nog nooit geweest en heeft ook de mensen nooit ontmoet.  Toch kent ze de mensen goed, want ze draagt goed zorg voor hun herinneringen.  Als er op een bepaald moment steeds minder herinneringen haar kant opkomen, besluit ze toch naar de stad te gaan om te ontdekken wat er aan de hand is. In de stad ziet ze alleen gehaaste mensen die niet naar elkaar omkijken en vooral geboeid zijn door hun telefoon.  Gelukkig heeft Alva nog heel wat herinneringen bij zich om de mensen terug te laten stralen.

Alexandra Helmig en Valeria Docampo maakten samen een wondermooi, dromerig prentenboek over de mooiste schatten die we hebben, onze herinneringen.  In dit hoopvolle verhaal veroordelen ze een individualistische maatschappij waar nog weinig plaats is voor herinneringen en vreugde.  Woord en beeld werken heel mooi samen en vormen samen een oog- en oorstrelend geheel dat jong en oud zal betoveren. De illustraties zijn werkelijk prachtig en stralen zoveel gevoel uit.  Voeg daarbij de mooie tekst en je krijgt een verhaal om van te smullen, om keer op keer opnieuw van te genieten en om jarenlang te koesteren. Een wondermooi prentenboek dat ons eraan herinnert dat we al die mooie, kleine dingen om ons heen niet uit het oog mogen verliezen.   Een ode aan de kleine gelukjes in het leven!

Dankjewel Uitgeverij De Eenhoorn voor dit pareltje!

ISBN: 9789462917460 – Verschenen op 15/11/2023 – 38 p. – Uitgeverij De Eenhoorn