De onsterfelijken van Teheran – Ali Araghi

Een jongen die op jonge leeftijd zijn vader en daarbij ook zijn stem verliest. Een vloek op de familie en een legende over katten die de stad willen overnemen. Diezelfde jongen die uitgroeit tot een vurig dichter en zo een spil wordt in de Iraanse revolutie. Dat zijn de ingrediënten voor deze magisch-realistische familiesaga gesitueerd in het Iran van net na de Tweede Wereldoorlog.

Het boek wordt vergeleken “Honderd jaar eenzaamheid”, de grote klassieker waarvan ik moet bekennen dat ik hem nog niet gelezen heb. Als ik echter de recensies over deze klassieker lees, denk ik wel te kunnen beamen dat er parallellen zijn tussen beide boeken. Om eerlijk te zijn heeft het wel iets gevergd om “De onsterfelijken van Teheran” uit te lezen. Het is geen makkelijk boek dat snel wegleest, je moet er echt de tijd voor nemen om de recente Iraanse geschiedenis gezien door de ogen van een atypische familie en doorspekt met fantastische elementen tot je te laten doordringen. Het boek is echter echt goed geschreven en er zijn heel veel diepere lagen in het verhaal te ontdekken. Het is echt een aanrader voor ieder wie reeds fan is van magisch-realisme, voor wie nog niet echt met het genre vertrouwd is, zal het iets meer vergen om helemaal in het verhaal op te kunnen gaan.

“De onsterfelijken van Teheran” is een magisch-realistische familiesaga over een jongen die opgroeit in het naoorlogse Teheran. Het verhaal is intrigerend, maar vergt doorzettingsvermogen van de lezer om zich erin in te leven.

Met dank aan Mythras Books en Uitgeverij Nieuw Amsterdam voor het recensie-exemplaar.