1956 – Ellen gaat aan de slag als leerling-verpleegster in het psychiatrisch ziekenhuis in Ambergate.  Ze leert er Amy kennen die er als patiënt opgenomen is. Ellen is het vaak niet eens met de manier van werken in het ziekenhuis en bouwt met heel wat patiënten een goede band op.  Amy gaat gebukt onder schuldgevoel dat ze in haar kindertijd opliep, maar krijgt weinig hulp in het ziekenhuis. Ze loopt er trauma’s op die ze de rest van haar leven zal meeslepen.
2006 – Sarah woont in Ambergate en wil de geschiedenis van het ziekenhuis vastleggen voor het tegen de vlakte gaat.  Tijdens een verkenningstocht in het oude gebouw vindt ze een stapel koffers van patiënten van het ziekenhuis.

Dit meeslepende boek neemt je mee in de geschiedenis van de psychiatrische ziekenhuizen in een tijd waar nog weinig aandacht werd gegeven aan psychotherapie.  Sommige behandelingen waren barbaars en eens opgenomen in dergelijke instelling was het heel moeilijk om er nog weg te geraken. Dit vlot geschreven verhaal heb ik een ruk uitgelezen.  Het verhaal is goed opgebouwd en de geheimen uit het verleden worden maar stapsgewijs ontrafeld. Een aanrader voor liefhebbers van historische romans met een tikkeltje romantiek.

Met dank aan Uitgeverij The house of books voor het recensie-exemplaar!