“Bomentijd is vergelijkbaar met verhalentijd, en net als een verhaal groeit een boom niet in volmaakt rechte lijnen, mooie bochten of rechte hoeken, maar buigend en kronkelend en splitsend in fantastische vormen, met allerlei verbazingwekkende vertakkingen en fantasievolle bogen.”

London, heden. Ada heeft het moeilijk na het overlijden van haar moeder.  Met haar vader lijkt ze moeilijk te kunnen praten en het verleden van haar ouders lijkt een groot geheim te zijn.  Enkel de vijgenboom die in de tuin groeit lijkt een link te zijn naar het verleden.

Cyprus, 1974.  Kostas en Defne zijn verliefd en ontmoeten elkaar in het geheim bij een vijgenboom in een plaatselijk taverne.  Zowat niemand weet van hun relatie, want hij is Grieks en zij is Turks.  Als er oorlog uitbreekt tussen beide gemeenschappen wordt Kostas naar Londen gestuurd en blijft Defne achter.

“Haar blik gleed uit het raam, waarachter de storm naderde. In de leigrijze lucht, tussen de stapelwolken, zag ze een vuurrode streep die uitvloeide in de horizon, als een oude wond die nooit helemaal was geheeld.”

Elif Shafak is een gevierde Turkse auteur die uit Turkije moest vluchten door haar boeken die kritisch zijn voor het politieke regime.  Ze woont nu in Londen.  Eerder oogstte ze heel wat lof met “10 minuten 38 seconden in deze vreemde wereld”, waarvoor ze voor de Booker Prize genomineerd werd.  Ook in haar nieuwe roman is ze maatschappijkritisch en ze doet dit op onnavolgbare manier in een poëtische schrijfstijl.  Het verhaal is sterk geschreven, meeslepend, relevant en lijkt aanvankelijk lichtvoetig, zonder dat te zijn.  Dochter Ada, vader Kostas, schoonzus Meryem en de vijgenboom komen gedurende het verhaal aan het woord en vertellen hun verhaal met veel gevoel.  De personages en de vijgenboom zijn sterk met elkaar verbonden.  Dit geeft een speciale dynamiek aan het verhaal.  Een sterke roman met een vleugje magie over familiebanden, liefde en verdriet.

“Vechtend tegen zijn angst dat ze zou kunnen vallen of dat de ijzeren kettingen zouden kunnen breken, duwde hij haar nog harder, en als de schommel dan terugkwam, moet hij opzijstappen om plaats te maken voor haar.  En zo was het nog steeds, dat heen en weer gaan, waarbij de vader zijn dochter ruimte gaf zodat ze vrij kon zijn.”

“Het eiland van de verdwenen bomen” is de nieuwe roman van Elif Shafak.  Opnieuw bewijst ze een grote dame te zijn in de hedendaagse literatuur!

“Want dat is wat migraties en verhuizingen met ons doen: als je je thuis verlaat op weg naar onbekende kusten, ga je vervolgens niet gewoon door; een deel van je sterft vanbinnen, zodat een ander deel een nieuwe start kan maken.”

Met dank aan Mythras Books en Uitgeverij Nieuw Amsterdam voor dit sublieme recensie-exemplaar!

🌕🌕🌕🌕🌗

ISBN: 9789046829134
Verschijningsdatum: 18/10/2021
Aantal bladzijden: 320
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Vertaald door Manon Smits