Antonia en haar zussen beleven de zomer van hun leven als hun flamboyante moeder beslist om naar een afgelegen dijkhuis te verhuizen. Ze zijn er volledig op zichzelf aangewezen en ondanks de ontbrekende luxe blijft die zomer voor Antonia er eentje van intens geluk.  Op een moeilijk moment in haar leven keert Antonia er vele jaren later terug.  Met een baby en een peuter neemt ze haar intrek in het dijkhuis dat intussen erg in verval geraakt is.

Lara Taveirne oogstte eerder heel wat succes met haar romans “De kinderen van Calais” en “Kerkhofblommenstraat”.  In deze vierde roman speelt ze opnieuw een prachtig spel met woorden en taal.  Ze beschrijft de grote uitersten tussen geluk en verdriet die het leven van een aantal sterke vrouwen kenmerken.  Van bij het eerste hoofdstuk heeft de auteur je in haar greep en laat ze je smullen met haar rake beschrijvingen.  Ze katapulteert je terug naar een kindertijd met poëzieboekjes, lichtgevende rupsen en oranje washandjes met madeliefjes.  Voor een jaren ‘80 kind is een glimlach nooit ver weg.  Gaandeweg sluipt er steeds meer tristesse in het verhaal, die deze fijne kinderjaren in een onconventioneel gezin bijna doen vergeten.   Dit boek met ontzettend veel opmerkelijke passages en zinnen zet al je zintuigen aan het werk en laat je intens meeleven met de personages.  Een opmerkelijk boek dat het lezen meer dan waard is!

“Pluto, aan het einde van de weg rechtdoor” is de vierde roman van Lara Taveirne, die je met rake, poëtische zinnen meeneemt in een intens verhaal over verlies.

Met dank aan L&M Books en Uitgeverij Prometheus voor dit recensie-exemplaar om te koesteren!

⭐⭐⭐⭐
ISBN: 9789044646634
Verschijningsdatum: 30/11/2021
Aantal bladzijden: 312
Uitgeverij: Prometheus