Shuggie groeit in de jaren ‘80 op in een sociale woonwijk in Glasgow.  Zijn vader is van het toneel verdwenen en zijn moeder, die hij aanbidt, vlucht weg in de drank.  Shuggie is ‘anders’, heeft amper vrienden en wordt op school en straat beschimpt.  Hij groeit steeds meer uit tot de verzorger van zijn moeder.  De nuchtere periodes geven hem hoop op beterschap, ook al is het een strijd die niet te winnen valt.

Douglas Stuart groeide zelf op in een sociale woonwijk in Glasgow.  Zijn debuut is deels gebaseerd op zijn eigen ervaringen. Dit boek leverde hem de Booker Prize 2020 op en dat is met reden.  Shuggie steelt in een oogwenk je hart.  Zijn verhaal is zowel pijnlijk als hartverwarmend.  Hoewel de omgeving en de cultuur van Glasgow prominent aanwezig zijn in zijn boek, is het een universeel verhaal over kinderen die opgroeien in armoede en moeilijke gezinssituaties.  Het boek is filmisch en katapulteert je zo terug naar de jaren ‘80 in een regio met heel wat werkloosheid en gezinnen die het moeilijk hebben, want Shuggie is geen alleenstaand geval.  Het boek maakt je boos en verdrietig om het grote onrecht waarin Shuggie moet opgroeien, maar anderzijds schemert in het hele verhaal liefde door.  De onvoorwaardelijke liefde tussen zoon en moeder ongeacht de omstandigheden die verre van ideaal te noemen zijn.  Wie dit boek leest zal Shuggie niet snel vergeten,  een kleine, moedige jongen, die een plaatsje in je hart zal innemen en die je zo graag zou willen helpen.  Een boek dat het lezen meer dan waard is en ongetwijfeld een plekje zal veroveren in mijn lijstje topboeken van 2020.   Heel warm aanbevolen!

“Shuggie Bain” is het sublieme debuut van Douglas Stuart dat hem de Booker Prize opleverde.  Een verhaal over een homoseksuele jongen die opgroeit in een gebroken gezin in Glasgow in de jaren ‘80.

Met dank aan Mythras Books en Uitgeverij Nieuw Amsterdam voor dit mooie recensie-exemplaar.

⭐⭐⭐⭐⭐
ISBN: 9789046827574
Verschijningsdatum: 25/01/2021
Aantal bladzijden: 448
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Vertaald door Inger Limburg en Lucie van Rooijen