De Nigeriaanse Adunni heeft van haar moeder geleerd dat onderwijs belangrijk is.  Ze is veertien, haar moeder is overleden en haar vader wil haar uithuwelijken omdat ze de bruidsschat broodnodig hebben.  Adunni heeft echter maar één droom, naar school gaan, leerkracht worden en een meisje met een luidende stem worden.  Deze droom najagen lijkt onmogelijk en op haar pad zijn vele obstakels, van een oude echtgenoot die enkel wil dat ze zonen voortbrengt tot een rijke vrouw die haar als huisslaafje gebruikt.  Gelukkig komt er iemand op haar pad die in haar gelooft…

“Morgen wordt beter dan vandaag…”

Abi Daré groeide zelf op in Lagos, dit is haar debuutroman en wat voor één.  Door de ogen van Adunni wordt het verhaal verteld.  Bijzonder daarbij is dat Adunni bij de aanvang van het verhaal het Engels (of in dit geval het Nederlands) nog niet zo goed beheerst en dat dit in de tekst duidelijk naar voren komt.  Zo zijn niet alle woorden of zinsconstructies correct en gebruikt ze af en toe zelf uitgevonden woorden.  Dit is echter niet storend maar geeft het verhaal een extra dimensie.  Naarmate het verhaal vordert en Adunni bijleert, veranderen ook de zinsconstructies en evolueert de gebruikte woordenschat.  Dit verhaal over een meisje met heel veel dromen benadrukt het belang van onderwijs, doorzettingsvermogen en iemand die in je gelooft.  Bovendien wordt nog maar eens duidelijk dat niet iedereen én zeker meisjes, niet met dezelfde kansen starten.   Een bijzonder boek en een absolute aanrader voor iedereen die vaak in contact staat met jongeren. Je sluit Adunni in een mum van tijd in je hart.  Aangrijpend, origineel en het lezen meer dan waard!

“Het meisje met de luidende stem” is het bijzondere debuut van Abi Daré over een Nigeriaans meisje met grote dromen en weinig kansen.

Met dank aan Standaard Uitgeverij en Uitgeverij Signatuur voor dit recensie-exemplaar dat een diepe indruk nalaat.

⭐⭐⭐⭐⭐
ISBN: 9789056726973
Verschijningsdatum: 24/08/2021
Aantal bladzijden: 390
Uitgeverij: Signatuur
Prachtig vertaald door Arjaan en Thijs van Nimwegen